കുഞ്ഞിപ്പൂവ്

*അമ്മ തൻ ചുംബനമേറ്റു വിടർന്നൊരാ
കുഞ്ഞിളം ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിപ്പൂവിനെ*
കണ്ടു കൊതിയ്ക്കുന്നു പാര്‍വണതിങ്കളും
ആരോരും കാണാതെ മുത്തം കൊടുക്കുന്നു
തഴുകി പുണരുന്നു വൃശ്ചിക തെന്നലും

കുഞ്ഞിളം പൂവേ, നിന്‍ മിഴിയിലോരായിരം
താരകള്‍ ,നാണിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു വാനവും
പാടി നടക്കുന്നു പല്ലില്ലാ മോണയില്‍
മഴവില്ലഴകൊത്ത പാഞ്ചാര ഹാസത്തെ
ദേശങ്ങള്‍ പാറിപറക്കുമാ പൈങ്കിളി പെണ്ണും

കരയാതെ പൊന്നേ തുളുമ്പാതെ കണ്ണുകള്‍
ചിണുങ്ങികരയും മഴ കുഞ്ഞിനെ കാണ്‍കെ
പൊട്ടി കരഞ്ഞോരാ കാര്‍മുകില്‍ പെണ്‍ മുഖം
വാടികരിഞ്ഞപോല്‍ തേങ്ങുന്നുവായമ്മയും

ഒരു നാളും വാടാതെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരി
ഓമന പൈതലേ നീയെന്നെന്നും കാക്കുക
എന്‍ പൂമൊട്ടേ, നീ പൂ പോല്‍ വിടരുക
പനിനീര്‍ ചേലോടെ സുഗന്ധം പരത്തുക

 _ജിത്തു_
വെന്മേനാട് 

(ആദ്യത്തെ രണ്ടു വരികള്‍ക്ക് കടപ്പാട്  P M Narayanan Nambisan Sir  )