ഒരു മുത്തം തന്നാല്‍ തീരുമോ പിണക്കം
എന്തിനാണിണക്കിളി നിനക്കിത്രയും കോപം
കവിത വിരിഞ്ഞ കൺകളിൽ തോഴി
യെന്തിത്ര വേനല്‍ കനലാട്ടം
പൗർണമി വദനത്തിലിന്നമാവാസി
കവിളിണകളിൽ കാർമുകിൽ വിളയാട്ടം
കളി പറഞ്ഞെന്നോട് കഥ പറഞ്ഞ
തേനിതൾ ചുണ്ടില്‍ കയ്ക്കുമൊരു മൗനം
മഴവില്ലു നിറമോലും സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
മധുരിത മനോഹര നുണക്കുഴികൾ
ഇനിയും നിനക്കായ്‌ ഞാന്‍ തരില്ലേ
ഇണങ്ങുമോയിണക്കിളി ഞാന്‍ പാവമല്ലേ
വാക്കുകള്‍ പാഴ് വാക്കുകൾ മാത്രമെന്നോ
കിനാവുകള്‍ ആഴിയില്‍ മുങ്ങിയെന്നോ
മധുവിധുവിനിയും മനസ്സില്‍ ബാക്കിയല്ലേ
ഒരുനാളെല്ലാമുപഹാരമായ് നൽകുകില്ലേ
വരിതൻ സുഗന്ധമത്, നീ തന്നെയല്ലേ
നെഞ്ചിലെ താളവുമെൻ ദേവിയല്ലേ.
ഒരു മുത്തം നൽകാം ഞാന്‍ ഓമലാളെ
പിണങ്ങാതെ സഖി, യൊന്നരികിൽ വരൂ...
ജിത്തു
വെന്മേനാട്
മുന്തിരി വാവേ, എന്തിനീ പിണക്കം
ReplyDeleteചന്ദന വീണേ, എന്തിനീ ചിണുക്കം
പുന്നാരക്കിളി മകളേ..
ഓ.. ചാഞ്ചാടും മിഴിയഴകേ...
രാജീവ് ആലുങ്കലിന്റെ ടി വരികളോർത്തു പോയി ഈ കവിതയും ചിത്രവും കണ്ടപ്പൊ. ജിത്തു ഭായീടെ മോളാണോ ഫോട്ടൊയിലെ സുന്ദരിക്കുട്ടി ? കുഞ്ഞുങ്ങൾ പിണങ്ങുമ്പൊ എന്തായിരിക്കും അവരുടെ മനസ്സിനുള്ളിൽ ? നൊമ്പരം മാത്രം ! ആ നൊമ്പരമാണെന്നു തോന്നുന്നു യദാർത്ഥ നൊമ്പരം.. പിണക്കം. മറിച്ച് വല്യോരു പിണങ്ങിയാ ആ മനസ്സിനുള്ളിൽ എന്തരൊക്കെക്കാണും ? ന്റെ പടശ്ശോനേ...!!
കവിത അസ്സലായി. ചില വരികളിൽ പിതൃവാത്സല്യത്തിനെയതിശയിച്ച് ചില ഭാവങ്ങൾ കടന്നു വരുന്നു. അത് ചിത്രവുമായിട്ടങ്ങോട്ട് സിങ്ക് ആവുന്നില്ലെന്നു തോന്നി. തോന്നിയതാവാം.
ശുഭാശംസകൾ......
വിലയിരുത്തലുകള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നു.......... തീര്‍ച്ചയായും ഇതൊരു മകളുടെ പിണക്കം അല്ല. ഫോട്ടോ യോജിക്കുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നു ...തിരുത്തുന്നു ..<3
Deleteആശംസകള്‍
ReplyDeleteസ്നേഹം ...........സന്തോഷം <3
Deleteനന്നായി. ഇഷ്ടം :)
ReplyDeleteനന്ദി വിഷ്ണു ............ <3
Deleteനല്ല കവിത
ReplyDeleteനന്ദി ഹാരിസ്‌ ........ <3
Delete